Algemeen

De baardagaam is een karaktervol dier. Nieuwsgierig en met bijna menselijke

trekjes, gemakkelijk te houden, en tam. Hij is met name populair wegens zijn

bijzondere uiterlijk, en omdat hij zich gemakkelijk laat vasthouden. Tamme

baardagamen laten zich aaien en lopen bij sommige mensen in huis rond.

Als u een baardagaam als huisdier wil houden - dus niet om mee te kweken-

kies dan bij voorkeur een mannetje. Het dier is imposanter en lijdt niet zichtbaar

onder het niet kunnen paren, hetgeen bij vrouwtjes, volgens sommige houders,

nog wel eens het geval is.

Bij opwinding, schrik, ziekte en gevaar zetten mannetjes en vrouwtjes hun

baard op die inktzwart kan worden.

Latijnse naam: Pogona Vitticeps

Leefgebied: Australië

Leefklimaat: droge steppen en woestijnen. Een zeer droog, heet klimaat

gedurende het hele jaar.

Gemiddelde leeftijd: 10 tot 15 jaar

Aantal soorten: Pogona Minor, Pogona Vitticeps, Pogona Mitchelli, Pogona

Barbata, Pogona Henrylawsony, Pogona Nullarbor, Pogona Microlepidota,

Pogona Minima

Overige informatie: Zeer gemakkelijk handtam, nieuwsgierig, dagdier

Baardagamen zijn groepsdieren die communiceren door met hun pootje naar elkaar

te zwaaien. Meerdere mannetjes en vrouwtjes kunnen gemakkelijk bij elkaar gezet

worden, hoewel niet iedereen hier een voorstander van is. Mannetjes vertonen

territoriumdrift en gaan andere mannetjes te lijf. Uit ervaring blijkt dat dit wel

mogelijk is wanneer de huistvesting groot genoeg is en er genoeg plaats is om weg

te kruipen. Onze voorkeur gaat naar 2 à 3 vrouwen en 1 man in dezelfde

huisvesting. Dit geeft normaal gezien geen problemen. Maar het is verstandig om het

gedrag van uw dier goed te observeren en bij teken van agressie in te grijpen.

Ze kunnen goed klimmen, maar dalen is dan weer een probleempje :). Dat kan leiden

tot valpartijen - verwondingen. Het leuke aan baardagamen is dat ze communiceren

door met hun pootje naar elkaar te zwaaien. Dan staan ze op drie pootjes. Alleen de

vrouwtjes blijven dit doen wanneer ze volwassen zijn, bij de mannetjes neemt dit af.

Volwassen baardagamen bereiken een lengte van 40 - 60cm en wegen dan tussen de 400 en 600 gram. Ze hebben stevige, sterke poten. Net als andere agamen hebben ze een relatief grote kop, die driehoekig van vorm is. Hun afgeplat lichaam wijst erop dat ze eerder bodembewoners zijn dan boombewoners. Ze hebben een lange staart die meestal even lang is, soms langer, dan hun lichaam. Baardagamen hebben een goed gezichtsvermogen, de oogleden en oogopeningen zijn goed zichtbaar.

De dieren vervellen al snel, binnen de 14 dagen na hun geboorte. Ook als ze ouder worden vervellen ze. Dit is afhankelijk van hun voedselinname. Het vel wordt afgeschuurd tegen stenen, takken, etc. Er zijn baardagamen die hun vervellingsresten opeten. Dit is niet erg.

Als ze jong zijn, is het geslacht van de baardagaam moeilijk vast te stellen. Dat kan eigenlijk pas goed gebeuren wanneer ze geslachtsrijp zijn (na 1 tot 2 jaar). Maar uit ervaring kunnen we dit na een achttal maanden al zien. Via sondering gaat ook, maar kijk hier goed mee uit! Laat dit doen door een ervaren persoon.